Yetiştiği yerler, ahşabın özellikleri ve kullanılışı
Dişbudak Ağacı, Karadeniz, Marmara, Trakya sahillerinde ve İç Anadolu’nun iç kesimlerinde bulunur. Genellikle karışık orman halindedir. Adapazarı dolaylarında yalnız başına orman oluşturur.
Dişbudak Ağacı, olgun odunlu ağaçlar grubundandır. Dış odunu geniştir. Ortalama 50 yaşındaki dış budakta göbek odun oluşumu başlar. Gözenekleri çember biçiminde dağılır. İri ve çok gözeneklidir. Öz ışınları vardır fakat parlak ve belirli görüntü vermezler. İlkbahar halkası gevşek ve iri gözenekli, sonbahar halkası ise sıkı yapılır ve ince gözeneklidir. Bu yüzden canlı damar görüntüsü verir. Bazen dalgalı, parıltılı ve çiçekli olur.
Bu ağacın dış odunu beyaza çok yakın renktedir. İç odunu ise açık kahverengidir. Zamanla koyulaşır. Sert, ağır, sıkı yapılı bir ağaçtır. Kolay işlenir, fakat zor yarılır. Kuru ortamda dayanıklıdır. Böcekler ve mikroorganizmalar tarafından kolay sarılamaz. Uygunsuz koşullarda depolanırsa odaklanır, çok çeker. Tutkal, çivi ve vida ile orta derecede bağlantı kurar. İyi vernik tutar. Su bazlı boyalar ile zor boyanır. Hava kurusu özgül ağırlığı 0.68 gr/cm3 tür.
Dişbudak Ağacı’nın yapı kerestesi olarak kullanılması uygun değildir. Masif ve kaplaması mobilya üretiminde çok kullanılır. Tornacılıkta olumlu sonuç verir. Kontrplak üretiminde yararlanılır. Mobilya ve iç mimarîden başka, alet yapımında ve spor araçlarında da kullanılır.
Piyasada masif ve kaplama halinde satılır. Masifi, sert ağaç kereste standartlarına göre ölçülendirilir.